(Cut) Goodnight n go / Markjin

         

                                             
                                                      (Cut) Goodnight n go  / Markjin 










              "งั้นก็จัดการเลยสิครับ" 

มาร์คทิ้งท้ายก่อนที่จินยองจะเริ่มออกลายให้ มาร์คน่ะคาดไม่ถึงเชียวล่ะ 

จินยองเริ่มเล้าโลมเขาด้วยการลูบกล้ามที่มาร์คฟิตทุกวันขึ้นลงอย่างชอบใจ พลางหัวเราะคิก

"ใหญ่จัง แล้วตรงอื่นล่ะ" จินยองว่าอย่างท้าทาย สุดท้ายก็ทำให้มาร์คตบะแตก ยอมร่วมเกมนี้อย่างจริงจัง  

เขาจัดการช้อนตัว บอสตัวน้อยขึ้นในอ้อมแขนแกร่ง ร่างนั้นลอยหวือ ก่อนจะหาอะไรคล้ำกันตก นั่นก็ไม่พ้น ไหล่กว้างนั่น จินยองชอบสัดส่วนมาร์คจะตาย

 น่าไล้เป็นบ้า 

เขานึกในใจ แต่เหมือนฝ่ายจะได้ยิน มาร์คช้อนตาขึ้นมา ตาเขาที่ลอยอยู่ด้านบน ด้วยความเซ็กซี่  พลางเอามือเขาไปวางไว้บนอกแกร่ง 

จินยองเป็นเด็กซน 

เขาจึงลูบไล้ตามที่อีกฝ่ายภูมิใจเสนอ จนอีกฝ่ายร้องครางหึ่ง ไม่นานก็มาถึงเตียงกว้างในห้องของอีกฝ่าย มาร์ควางเขาลง พลางจับขาแยกออก แล้วเอาตัวเองขึ้นมาอยู่ระหว่างตัวเขา พรบจูบผ่านเนื้อผ้า เรียกความสยิวให้ร่างเพียวไม่นอน 


จินยองเองก็ไม่ได้นอนนิ่ง เขาพยายามลูบไปมาที่เป้ากางเกงของอีกฝ่าย ให้มาร์คน่ะใจเต้นเล่นๆ 

อย่าลืมสิ ปาร์คจินยองน่ะเป็นบอสนะ 

ไม่นานพวกเขาก็เปลือยเปล่ากันทั้งคู่ เผยผิวปรากฎแด่สายตา มาร์คยอมรับก็ได้ว่าชอบมาก ผิวขาวเนียนของอีกฝ่ายจนอดเผลอไปแตะบ่อยๆไม่ได้ 

ความขาวทำให้มาร์ค พร่ามัวไปหมด จินยองกระหยิ่มยิ้มเพราะดูเหยื่อจะชอบเบ็ดนี้น่าดู 


ยอดอกที่ลอยเด่นถูกมาร์คครอบครองด้วยริมฝีปากอุ่นพลางไล้เอวคอดด้วยความเมามันส์ เสียงดังจ๊วบจ๊าบจนน่าอาย  แต่ใครกันจะอาย มีเพียงเสียงหวานๆที่ค่อยนำทางว่าสิ่งที่มาร์คทำตอนนี้มันดี 

ดีมากๆ 

มาร์คละออกจากอกบางที่เชื่อมไปด้วยน้ำลายใส กลับกับหยอกล้อกับริมฝีปากจินยองต่อ เขาแทบจะสูบวิญญาณจากจินยองด้วยจูบที่เนิ่นนาน  มือนิ่มคว้าทึ้งกลุ่มผมดำบนหัวมาร์คเบาๆ ระหว่างที่มาร์คประทับริมฝีปากไปทั่วลำคอ เรื่องลงมาที่หน้าท้องที่แบนราบ 

จนตอนนั้นเขาก็รู้สึกทั้งบางอย่างที่แข็งขืนขึ้นมา โดยที่ไม่ได้มีเนื้อผ้ามาบดบังแล้ว ทำให้พวกเขามองกันได้สะดวกยิ่งขึ้น 

จนจินยองได้สบกับกลางกายนั่น ไม่ธรรมดาจริงๆด้วย 

"มองแบบนั้นผมเขินแย่" มองล้อด้วยท่าทางหยอกแซวก่อนจะคุกเข่าเชิญชวนอีกฝ่าย ด้วยสายตาที่ว่า ..อยากชิมมันมั้ย..

อวัจนที่จินยองสัมผัสได้ทำให้ร่างเพียวเลื่อนตัวไปที่กลางกายอีกฝ่าย เขาจับมันด้วยความอยากรู้อยากเห็น แล้วบีบคลึงเบาๆด้วยความซน 

จินยองน่ะขี้แกล้งจะตาย โดยเฉพาะแกล้งให้เสียวใจแทบขาดแบบนี้

มาร์คกดครางเสียงต่ำ จินยองน่ะร้าย ยอมรับก็ได้ว่ามาร์คเองก็ชอบที่จินยองเป็นร่างบอสแบบนี้  ไม่นานนักปากเล็กก็ทำหน้าที่ เขาดูดเม้มอย่างตั้งใจทำเอามาร์คนั่งไม่ติดเชียวล่ะ ถึงกับกระแทกสวนขึ้นมาอย่างห้ามไม่ได้เลย 


"อึก..พ.. พอก่อน"  มาร์คร้องห้ามเมื่อ จินยองทำให้เขามีอารมณ์มากเกินไปแล้ว จินยองจึงถอนริมฝีปากออก ทำให้น้ำลายใสยืดเต็มส่วนหัวไปหมด ยิ่งมองภาพนั้นก็ยิ่งทำให้มาร์คควบคุมอารมณ์ไม่อยู่ 

มาร์คจัดการกดตัวจินยองลงนอนราบไปกับเตียงอีกครั้ง แล้วเขาก็ทาบตามลงไป จินยองส่งสายตาเย้ายวนมากขึ้น พลางแยกขาออกกว้างทำเอามาร์คกลืนน้ำลายอย่างลืมตัว 

"เข้ามาสิครับ" เขายิ้มยั่ว กำลังจะทำให้เหยื่อติดเบ็ดของเขาอย่างสมบูรณ์แบบ แล้วหลังจากนั้นถ้าเขาขออะไรทุกอย่างก็จะง่ายขึ้น

แต่มาร์คน่ะ ร้ายกว่าที่คิดเข้าสนใจสิ่งที่ยั่วยุอยู่ตรงหน้าเข้าก็จริง แต่เขาจะหลงกลติ้นๆให้กับ ปาร์ค จินยองไม่ได้ เขาสิต้องทำให้ เด็กนี่ร้องครางอย่างขอชีวิต 

มาร์คส่งนิ้วไปทำความคุ้นเคยแต่กับพยายามควานจนทั่ว

"อ่ะๆ อื้ออ" ไม่นานมาร์คก็จับจุดได้ เขากดที่จุดเดิมอยู่อย่างนั้น ทำเป็นเพิกเฉยที่จะทำตามสายตายั่วยวนนั่น 

จินยองน้ำตาไหลพรากเมื่อเขาโดนรังแกอยู่อย่างนั้น มันไม่ใช่น้ำตาแห่งความพ่ายแพ้แต่มันคือน้ำตาแห่งความเสียวซ่านยังไงล่ะ  จินยองพลาดอีกแล้วที่หลงกลชายหนุ่มอย่างมาร์ค  

มาร์คผละออกไปทิ้งช่วงไม่นานกับเครื่องป้องกันที่ถูกสวมเรียบร้อย มาร์คก็เลื่อนตัวเองไปพิงกับหัวเตียง จนจินยองมองตามอย่างฉงน 

"ผมเมื่อยจัง" มาร์คว่าเท่านั้นแต่ส่งสายตามาที่เขาและ กลางกายของตัวเองที่ตั้งฉากอยู่ จินยองอึ้งเล็กน้อยถึงปานกลาง ไม่เคยมีใครให้จินยองต้องฉงนขนาดนี้ เขาไม่เคยแสดงออกว่าต้องการร่างกายอีกฝ่ายมากเพียงใด มีแต่คู่นอนของเขาเท่านั้นที่เป็นคนปรนเปอให้ตั้งแต่เริ่มกระทั่งจบ 

แต่มาร์ค ไม่ใช่ เขาเห็นอีกฝ่ายทำหน้ากึ่มๆ แล้วทำหน้าประมาณว่า 

อยากได้ก็เข้ามาสิ
มากไปแล้ว นี่มันมาไปแล้ว 


เมื่อจินยองนิ่งไปมาร์คจึงกดยิ้มมุมปากพร้อมกับคว้าข้อมืออีกคนให้ลุกมาที่ตั่งเขา ทั้งเขาและมาร์คก็ยังไม่มีใครพูดอะไรอยู่ดี มีเพียงภาษากายเท่านั้นที่บ่งบอกว่าต้องการกันและกันอย่างมาก 

ให้ตายเถอะ ก็ได้วะ เพราะเขาจะทนเห็นเจ้านั่นผงกขึ้นลงอย่างซื่อสัตย์กับเจ้าของไม่ได้อีกแล้ว 

จินยองกลั้นหายใจ ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาอยู่ข้างบน แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เขาอยู่ข้างบนแต่ไม่ใช่คนควบคุมเกมรักทั้งหมด 

มาร์คเป็นใครกันแน่ 

"อ่ะ อือออออ ฮึก" ระหว่างที่จินยองนิ่งคิดไปเขาก็กลับมาได้สติอีกครั้งตอนที่อีกฝ่ายกดของร้อนเข้ามาที่ช่องทางแคบๆนั่น ทำเอาเขาร้องไม่เป็นภาษา  น้ำตาจินยองซึมที่หางตาอีกครั้ง แต่ความรู้สึกนี้มันตีรวนขึ้นมา เขารู้สึกเหมือนตัวเองแพ้อะไรบางอย่างกับมาร์ค 

"ขยับสิครับ" เขาไม่อาจขัดใจมาร์คและอาจจะเพราะความต้องการของตัวเองด้วย แต่เขาไม่อยากจะรยอบรับว่าตัวเองที่ไม่ใช่บอสในเกมบ้าๆนี่แล้ว เป็นเพียงหมากเล็กตัวนึงที่มาร์คเอาแต่กินซ้ำๆอยู่อย่างนั้น จินยองพาตัวเองขยับขึ้นลงอยู่อย่างนั้น จนกระทั่ง ...มาร์คใกล้ถึงฝั่ง 

"อื้ม ทำต่อสิ" 

"ผมเหนื่อยแล้ว" จินยองสะบัดหนี เขาอยากเอาคืนบ้าง

"ยอมแพ้ง่ายจัง" มาร์คว่าเบาๆ แต่นั่นมันทำให้จินยองหูเดือด ไม่มีอะไรที่จินยองจะแพ้หรอกหน่า โดยเฉพาะเรื่องบนเตียงหน่ะ เขาจะทำให้มาร์คเสร็จเดี๋ยวนี้แหล่ะ 


มาร์คพูดอย่างส่งสารท้า เขามองภาพแสนสยิวบนกาย ที่เขยื้อนไปมาอย่างน่าสงสาร เพราะน้ำตาที่ไหลเปรอะข้างแก้ม จินยองไม่ได้กำลังเจ็บตัวแต่กำลังเจ็บใจต่างหากที่ถูกมาร์คจับทางเข้าหมด  ร่างเล็กยอมขยับเพื่อให้อีกคนถึงฝั่ง แต่มาร์คน่ะ..

"ฮื้ออ" 

ร่างสูงยกเอวจินยองขึ้นพร้อมกับสอดสัมผัสจนแนบชิดลึกที่สุดก่อนจะปลดปล่อยออกมา จินยองแขนขาอ่อนแรงไปหมดจนไม่สามารถต่อกรกับสายตาของมาร์คได้อีกแล้ว เขาฟลุบลงไปกับตัวมาร์ค ไม่ใช่ว่าเขาจะหลับไปทันทีเขายังพอมีสติหลงเหลืออยู่แต่ก็น้อยนิดเหลือเกิน

"เก่งมากครับ เจ้าหญิงของมาร์ค ฝันดีนะครับ" มาร์คยกตัวเขาขึ้นอีกครั้งทำให้บางสิ่งไหลลงตามซอกขา มาร์คจัดให้อีกฝ่ายนอนลงข้างๆเขา ในขณะที่ตัวเองนั้นยิ้มกริ่มอย่างหน้าชื่นตาบาน นี่ถือแผนจัดการเด็กดื้อของเขาสำเร็จไหมนะ



         

#keaziieinlove 
Talk : กลับไปหน้า ดดเพื่อพูดคุยเลยจ้าาา

ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

How far away (cut)

Surprising | Markjin (CUT)