How far away (cut)


How far away! 

Uncut (4)







"รู้มั้ย ว่าฉันเอง ก็รอวันนี้มานาน" วันที่เด็กนี่จะพร้อมด้วยอายุและร่างกาย  ตอนนี้เขากำลังครอบครองมันแล้ว 
ร่างของจินยองที่ตื่นกลัวและสั่นเทามองมือหนาหยิบยกเครื่องพวกนั้นมาทางเขา 


มือหนาดึงกระชากเสื้อผ้าบนตัวจินยองจนหายไปหมดเหลือเพียงอันเดอร์แวตัวจิ๋วที่ปกปิดของสงวนไว้
จินยองเนื้อตัวสั่นด้วยเพราะว่าเขาไม่เคย และไม่คิดจะเคยด้วยซ้ำ 

ขาเรียวถูกลากให้เข้าหาตัวมาร์ค 

"อยู่นิ่งๆ แล้วนายจะไม่เจ็บ" ร่างสูงกระซิบเสียงพร่า ดวงตาคมที่พร้มเขมือบเหยื่ออันโอชะตรงหน้า 


"ฮรึก" หยาดน้ำที่ไหลพรากเมื่อเขาเริ่มจะเจ็บเกินทน ความเจ็บที่ผ่านมาตลอดสิบปียังไม่มากเท่านี้เลยด้วยซ้ำ มาร์คไม่ถนอมเลยสักนิด 

เข้าดึงจินยองเข้ามารับจูบที่รุงแรง และดุเดือด สัมผัสที่หยาบกร้านฟอนเฟ้นไปทั่วร่างกายบาง

เม้มรอยแดงไว้มากมายจนน่ากลัว เขาปลุกปั่นจนร่างเล็กเริ่มเกิดอารมณ์สัมผัสได้จากสิ่งที่ดันนูนขึ้นมาจากอันเดอร์แวร์สีขาว  


มาร์คยิ้มเย็นมองภาพตรงหน้าเป็นกวางตัวน้อยที่ชอบให้หมาป่าไล้ตอน
เปรียบกับเขาชอบความรุนแรง ปาร์คจินยองก็คงเป็นความพวกชอบความรุนแรง 



สัญชาตญาณความดิบเถื่อนของมาร์คเริ่มมากขึ้นเรื่อยๆ  บางอย่างดุนดันหลังชุดคลุมอาบน้ำสีเลือดนกออกมา

 ร่างหนาทับโถมเข้าหาร่างน้อยที่ไร้แม้แรงจะดิ้น  และติดกับพันธนาการที่ข้อมือมันกลายเป็นว่ายิ่งให้คนด้านบนได้สัมผัสร่างกายของตนมากขึ้นกว่าเดิม 

มาร์คลงลิ้นโลมเลียไปยังยอดอกสีหวาน  เขาบีบอีกข้างอย่างแรงเพิ่มอารมณ์ที่ปั่นป่วน 
จนทำให้ร่างเล็กดิ้นไม่หยุด

"อืออ" เสียงครางกระเส่าเมื่อมาร์คขบกัดมันอย่างแรง แม้ว่ามันจะแข็งสู้มืออีกข้างก็ตาม 

ตอนนี้จินยองเริ่มสัยสบกับตัวเองแล้ว เมื่อยิ่งอีกฝ่ายทำให้ตนเจ็บปวด เขายิ่งรู้สึกดี จนน่ากลัวภายในหัวใจตนเอง 


ไม่นานมาร์คก็ผละออกจากร่างเล็กบนเตียง คว้ามือหยิบแส้หนังขนาดกลางมาถือไว้ เขาลูบไล้มันไปมาอย่างใจเย็น ผิดกับจินยองที่มองมันอย่างหวาดกลัว เขารู้ว่ามันคืออะไร แต่เขาไม่เคยโดน มันจะทำให้จินยองเจ็บปวดได้ซักเท่าไหร่กันเชียว


เพี๊ยะ!


เสียงแรงเหวี่ยงมันไปกระทบกับเตียงดังขึ้น จนจินยองสะดุ้งเฮือก มันเฉียดตัวเขาไปนิดเดียวเท่านั้น 
มาร์คส่งมันมาไล้ขึ้ยลงตามตัวของจินยองอย่างหยอกล้อ เส้นหนาเคลื่อนผ่านริมฝีปากไปมา จนจินยองอยากลองเอาลิ้นชื้นไปสัมผัสมัน  

มาร์คมองการกระทำที่เหนือความคาดหมายของจินยอง ลิ้นเล็กที่ออกมาจากปากนุ่มที่มีคราบเลือดอยู่
แลบออกมาเลียสัมผัสสิ่งที่มาร์คเอามันไปใกล้ๆ 

"หึ ร่าน" มาร์ค กระแทกคำพร้อมกับดึงมันกลับมา ทำให้น้ำลายเหนียวๆยืดติดออกมา 

ดวงตาที่ฉ่ำวาวไปด้วยน้ำตา  มองใบหน้าคนตรงหน้าอย่าง หวาดๆ แต่มันช่างเป็นภาพที่กระตุ้นอารมณ์มาร์คได้เป็นอย่างดี 


"นายนิมันซื่อสัตย์กับความรู้สึกของตัวเองจริงๆเลยนะ ปาร์จินยอง"  เขากระซิบบอกข้างๆที่หูเล็ก 


"อยากสร้างความตื่นเต้นบางไหมล่ะ?" เขาถามพร้อมกับจ้องเข้าไปที่ดวงตานั่น ดวงตาที่จ้องตอบกลับและมันสั่นระริก   

ไม่ทันทีอีกฝ่ายตอบตอบรับหรือปฎิเสธ มือหนาคว้ากระตุกผ้าที่มัดเป็นปมอยู่ตรงเสื้อคลุมอาบน้ำเขา
เผยให้เห็นร่างกายแกร่งที่เปลือยเปล่า และท่อนเนื้อที่ดีดชี้ 

แต่แล้วจินยองก็ถูกปกปิดคลุมดวงตาไม่ให็เห็นใดๆอีก  ความมืดเข้าปกคลุมทั้งความคิด เขามองไม่เห็นใดๆนอกจากเสียงคนที่อยู่ข้างๆ 


เขาว่าหากเราหยุดประสาทสัมผัสใดสัมผัสนึง มันจะทำให้สัมผัสอื่นๆทำงานได้ดีขึ้น 


และมันอาจจะจริง 



ตอนนี้จินยองได้ยินเสียงได้ชัดเจนว่าว่ากำลังจะทำอะไร เขาหยิบแส้หนังนั่นมาอีกครั้ง พร้อมกับลูบไล้มันอีกครั้ง แต่คราวนี้ จินยองไม่รู้ว่าอีกฝ่ายจะฝาดมันเข้ากับอะไร 



เพี้ยะ!


"โอ้ย.."

จินยองสะดุ้งโหย่งจนเสียงโลหะดัง  เมื่อเขาเด้งตัวจากการโดนฝาด เข้าที่เรียวขาเนียน อย่างแรงจนเกิดรอยแดง

"เงียบปาก ห้ามร้อง" มาร์คสั่งห้ามก่อนจะส่งแส้ยาวฝากเข้าที่ลำตัวของจินยองอีกครั้ง 



"อึก ..อือออ" เขาเก็บเสียงแต่มันก็ยังเล็ดลอดออกมาจนได้ เมื่อถูกฝาดอยู่อย่างนั้นซ้ำๆ



ไม่นานนักความเสียวก็ถูกเพิ่มขึ้นเมื่อมาร์คกระชากอันเดอร์แวร์ออกอย่างรวดเร็ว ทำให้ความเย็นแล่นเข้า และเผยให้เห็นก้อนเนื้อสีอ่อนที่ปลุกเร้าจนตั้งขึ้น แม้จะไม่ได้สัมผัสมันเลยก็ตาม 


มาร์คยกเรียวขาที่เต็มไปด้วยรอยแดงให้ชันขาขึ้น อวดช่องทางเล็กที่ยังปิดสนิท
 เขาจับร่างเล็กให้พลิกตัวหันหลังให้เขาในท่าคลานเข่า ก่อนจะ หยิบแส้หนังมาฝาดแรงๆที่ก้นเนียนๆ 

"อื้ออออ" เสียงครวญคราง ด้วยความเจ็บดังขึ้นอีก แต่จินยองเองก็กลัวอีกฝ่ายเลยกัดปาก บวกกับกัดหมอนจนเปอะไปด้วยน้ำลายใส


ร่างกายแบบนี้สินะ ที่ใครๆจะอยากจะครอบครองโดยเฉพาะ อีธาน แต่ฝันไปเถอะ ปาร์ค จินยองจะต้องอยู่กับเขาตลอดไป  


ร่างกายที่ตอบสนองความต้องการของเขาได้ดีขนาดนี้ หาได้ยาก หากเป็นคนอื่นคงหวาดกลัวจนไม่เร้าอารมณ์ให้เขาเลยสักนิด 



ผิดกับร่างกายนี้ จริงๆ



มาร์ควางแส้หนังลง ก่อนจะ ปลดเสื้อคลุมอาบน้ำออกเผบกล้ามเนื้อแน่น ภายใต้ได้ดี และถัดลงมาท่อนเนื้อที่แข็งขันเต็มที่ พร้อมที่จะออกกัดกินร่างกายใต้ร่างนี้แล้ว 


จินยองในท่าคลานเข่าทรุกหน้าลงกับหมอนใบโต ด้านหลังมาร์คลงมือตบฉาดไปที่ก้นเนียนอย่างแรงแล้วลูมมันไปมา 

ก่อนที่เขาจะกลับมาให้ความสนใจกับช่องทางแดงเนียน เขาก้มลงใช้ลิ้นสาก ดันเข้าไป จน ร่างเล็กดิ้นพล่าน มาร์คลากลิ้นเลียไปจนทั่ว ตัวจินยองสั่นเทาอย่างเสียวแทบขาดใจ 


เมื่อช่องทางที่ถูกเปิดทางด้วยลิ้นจนชุมไปด้วยน้ำลาย  มาร์คจัดการหยิบบางอย่างที่มีความยาวคล้ายกับแท่งเนื้อมนุษย์ ชโลมด้วยเจลหล่อลื่นและจัดยัดมันเข้าในช่องทางหวานไปทันที 

"อร้างงง ....อึก" ร่างสูงยัดมันไปด้วยความเร็วและแรงจนสุดแท่ง ทำเอาช่องทางนั้นฉีกขาด เลือดแดงไหลออกมาจนน่ากลัว 

ตอนนี้จินยองถูกเจ้านั่นจาบจ้วงอยู่ตรงช่องทางมันถูกขยับโดยหมาป่าอย่างมาร์ค 
เมื่อจับจังหวะได้มาร์ค ก็เร่งขยับมันให้เร็วขึ้น จินยองกระตุกรับมันโดยไม่ได้ตั้งใจด้วยซ้ำ

มันเสียวแทบขาดใจ จนเขาแทบจะปลดปล่อยแม้จะไม่ใด้แตะต้องของตัวเองเลยด้วยซ้ำ 

"นายมันร่าน ปาร์คจินยอง กับแค่ของเล่นนายยังดิ้นขนาดนี้เลยหรอ" คำด่าที่พ่นออกมาพร้อมกับแรงฝาดไปที่ก้นที่เต็มไปด้วยรอยมือเขา 


ตอนนี้มาร์คอยากทรมานคนใต้ร่างแทบแย่  เขาดึงเจ้านั่นออกมาแล้วเหวี่ยงทิ้งโดยไม่ใยดี ก่อนจะขึ้นคร่อมร่างที่คลานอยู่ทันที เขาจัดการจ่อแท่งเนื้อที่เต็มไปด้วยเส้นเลือดปูดโปน ทางด้านหลังนั่นทันที 

ทุกครั้งไม่ว่ากับใครเขาจะไม่ไว้ใจเลยสักนิด เขาต้องสวมถุงยางทุกครั้ง แต่ครั้งนี้เขาอาจจะลืมหรืออะไรก็แล้วแต่ มาร์คเลยเลือกละเลยมันไป




"อึก ...อื้อออ" จินยองรับรู้ถึงแรงดันท่อนเนื้อเข้ามาแล้ว มันแน่นไปหมด รวมถึงหัวเขาด้วยที่แทบจะระเบิดออกมา  ครั้งแรกที่มันเข้าไปก็เจ็บจนจุกไปหมด 

มาร์คไม่สนใจ แต่เริ่มขยับเข้าและออกเป็นจังหวะ แม้จะเสียวเพราะถูกช่องทางเล็กๆนี่ตอดรัดจนแทบคลั่ง มาร์คกดย้ำซ้ำๆตรงที่เป็นจุดเสียงของอีกฝ่ายเมื่อรู้ว่ามันอยู่ตรงไหน 


"อึก  อ๊าา " เสียงครางที่แหบแห้ง ของจินยองมันโคตรจะเร้าอารมณ์มาร์คเลย 



จนในที่สุดเขาก็ปลอปล่อยออกมา ทั้งทียังไม่ได้ถอดถอนออก เขาค่อยๆกดย้ำซ้ำตรงจุดที่ทำให้จินยองดิ้นพล่าน ก่อนจะค่อยๆถอนมันออก 

หยาดน้ำสีขาวขุ่นคาวๆ ไหลออกมาปนกับเลือดสีแดง ขาสั่นๆของจินยองล้มพับลงไป 
ผ้าที่ปิดตาอยู่หลุดออกไประหว่างที่ถูกกระแทกกระทั้น
แต่สิ่งที่ทรมานเขาไม่ใช่อะไร มันคือการทรมานไม่ให้เขาปลดปล่อย 

ร่างบอบบางที่ถูกตรึงทั้งขาและแขน และร่างกายที่เต็มไปด้วยรอยเลือดซึมๆ รอยแดงรอยมือ รอยโลหะที่ขูดไปมา  มันช่างน่ากลัวหากผ่านไปให้ใครพบ 

แต่มันจะไม่มีใครพบ เพราะที่นี่คือที่ของมาร์ค 

..
..



#keaziieinlove 
Talk : NCครั้งแรก แบบโคตรกาก 555 ตอนแรกก็ว่าจะไม่มีหรอกแต่ว่า คืนความสุขให้ประชาชน55
ไม่ใช่อะไรมันมีเนื้อหาค่อนข้างรุนแรงกว่า ตอนก่อนอันนั้นเลยเอามาลงอันนี้ดีกว่า 

หวังว่าจะชอบกันน้าาาาาา ^^





ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

(Cut) Goodnight n go / Markjin

Surprising | Markjin (CUT)